Oz 11,1-9

GRZECHY I KARA ZA NIE
Zapowiedź kary za wzgardzoną miłość
11 1 Miłowałem Izraela, gdy jeszcze był dzieckiem, i syna swego wezwałem z Egiptu*. 2 Im bardziej ich wzywałem, tym dalej odchodzili ode Mnie, a składali ofiary Baalom i bożkom palili kadzidła. 3 A przecież Ja uczyłem chodzić Efraima, na swe ramiona ich brałem; oni zaś nie rozumieli, że troszczyłem się o nich. 4 Pociągnąłem ich ludzkimi więzami, a były to więzy miłości. Byłem dla nich jak ten, co podnosi do swego policzka niemowlę - schyliłem się ku niemu i nakarmiłem go*. 5 Powrócą* do Egiptu i Aszszur będzie ich królem, bo się nie chcieli nawrócić. 6 Miecz będzie szalał w ich miastach, wyniszczy ich dzieci, a nawet pożre ich twierdze*.
Miłość Boża zwycięży
7 Mój lud jest skłonny odpaść ode Mnie - wzywa imienia Baala, lecz on im nie przyjdzie z pomocą*. 8 Jakże cię mogę porzucić, Efraimie, i jak opuścić ciebie, Izraelu? Jakże cię mogę równać z Admą* i uczynić podobnym do Seboim?* Moje serce na to się wzdryga i rozpalają się moje wnętrzności*. 9 Nie chcę, aby wybuchnął płomień mego gniewu i Efraima już więcej nie zniszczę, albowiem Bogiem jestem, nie człowiekiem; pośrodku ciebie jestem Ja - Święty, i nie przychodzę, żeby zatracać.


Przypisy

11,1 - Początek Izraela jako narodu to okres pobytu na pustyni; Mt 2,15 stosuje ten tekst typologicznie do Jezusa Chrystusa.
11,4 - Tekst popr.
11,5 - Tekst popr.
11,6 - Inni tłum.: "Zniszczy ich zawory, pochłonie na skutek ich zamysłów".
11,7 - Tekst popr.
11,8 - Adma, Seboim - miasta zniszczone razem z Sodomą i Gomorą; por. Rdz 19; "wnętrzności" - popr. wg LXX.

Zobacz rozdział